Ithaka: Onu yoksul bulursan, aldatılmış sanma kendini.
Geçtiğimiz günlerde bir Instagram paylaşımımda çiftliğimizden güzel bir resimle "Doğru ve zamanı olmayan (bir şiir)... Ben hayatımı bu şiirin anlattığı gibi yaşıyorum" dedim...
Fakat hem şiir İngilizce olduğu için, hem de paylaşımı İngilizce yaptığım için bir çok soru aldım.
Bu şiir bence bütün insanların okuması, anlaması ve içselleştirmesi gereken bir şiir.
Zengin olmak için gitmek istediğin bir adanın seni vardığında değil, nasıl yolda zenginleştirdiğini anlatan, hayatı doğru - ve bence mutlu -yaşama sanatı üzerine 1000 yıllar yankılanacak öğütler veren bir şiir.
İşte soran herkes için şiirin Tükçesi ve yine İngilizcesi...
Ithaka
BY C. P. CAVAFY
Ithaka'ya doğru yola çıktığın zaman, dile ki uzun sürsün yolculuğun, serüven dolu, bilgi dolu olsun. ne lestrigonlardan kork, ne kikloplardan, ne de öfkeli poseidon'dan. bunlardan hiçbiri çıkmaz karşına, düşlerin yüceyse, gövdeni ve ruhunu ince bir heyecan sarmışsa eğer. ne lestrigonlara rastlarsın, ne kikloplara, ne azgın poseidon'a, onları sen kendi ruhunda taşımadıkça, kendi ruhun onları dikmedikçe karşına.
dile ki uzun sürsün yolun. nice yaz sabahları olsun, eşsiz bir sevinç ve mutluluk içinde önceden hiç görmediğin limanlara girdiğin! durup fenike'nin çarşılarında eşi benzeri olmayan mallar al, sedefle mercan, abanozla kehribar, ve her türlü başdöndürücü kokular; bu başdöndürücü kokulardan al alabildiğin kadar; nice mısır şehirlerine uğra, ne öğrenebilirsen öğrenmeye bak bilgelerinden.
hiç aklından çıkarma ithaka'yı. oraya varmak senin başlıca yazgın. ama yolculuğu tez bitirmeye de kalkma sakın. varsın yıllarca sürsün, daha iyi; sonunda kocamış biri olarak demir at adana, yol boyunca kazandığın bunca şeylerle zengin, ithaka'nın sana zenginlik vermesini ummadan.
sana bu güzel yolculuğu verdi ithaka. o olmasa, yola hiç çıkmayacaktın. ama sana verecek bir şeyi yok bundan başka.
onu yoksul bulursan, aldatılmış sanma kendini. geçtiğin bunca deneyden sonra öyle bilgeleştin ki, artık elbet biliyorsundur ne anlama geldiğini ithakaların.
As you set out for Ithaka
hope your road is a long one,
full of adventure, full of discovery.
Laistrygonians, Cyclops,
angry Poseidon—don’t be afraid of them:
you’ll never find things like that on your way
as long as you keep your thoughts raised high,
as long as a rare excitement
stirs your spirit and your body.
Laistrygonians, Cyclops,
wild Poseidon—you won’t encounter them
unless you bring them along inside your soul,
unless your soul sets them up in front of you.
Hope your road is a long one.
May there be many summer mornings when,
with what pleasure, what joy,
you enter harbors you’re seeing for the first time;
may you stop at Phoenician trading stations
to buy fine things,
mother of pearl and coral, amber and ebony,
sensual perfume of every kind—
as many sensual perfumes as you can;
and may you visit many Egyptian cities
to learn and go on learning from their scholars.
Keep Ithaka always in your mind.
Arriving there is what you’re destined for.
But don’t hurry the journey at all.
Better if it lasts for years,
so you’re old by the time you reach the island,
wealthy with all you’ve gained on the way,
not expecting Ithaka to make you rich.
Ithaka gave you the marvelous journey.
Without her you wouldn't have set out.
She has nothing left to give you now.
And if you find her poor, Ithaka won’t have fooled you.
Wise as you will have become, so full of experience,
you’ll have understood by then what these Ithakas mean.