Antik Çağ'da Tedavi Edici Parfüm Üretme Sanatı: Susinum Örneği

İnsanlık var olduğundan beri, parçası olduğu doğada keşfettiği güzel kokulara ilgi duymuştur. Başlangıçta avcılık-toplayıcılık yaparak hayatta kalmaya çalışan insan, çevresindeki aromatik bitkisel materyali, koruduğu veya yaktığı ateş üzerinde (duman olarak ''per-fumun'') tüketmiş, bu şekilde hem hastalık yapan kötü ruhları ve zehirli canavarları kovmuş hem de bolluk-bereket ve korunma yakarışlarını gökyüzünde yaşayan ruhlara göndermeyi amaçlamıştır. İlerleyen zamanda tarım toplumlarının ortaya çıkması ile kullandığı ve değer verdiği bitkisel aromatik maddelerin kokularından daha uzun süre faydalanabilmek, yanında taşıyabilmek ve bu kokuları bir sonraki hasat mevsimine kadar saklayabilmek amacıyla, muhtelif sıvılarda (su, yağ, fermente içkiler vb.) özütlemeye başlamıştır. Toplumsal hayat daha örgütlü hâle geldikçe, insanoğlunun edindiği bilgiler ve bu bilgiyi sonraki nesillere aktarma biçimleri de daha sistematik bir şekle bürünmüştür. Antik Çağ toplumlarının bilginlerinden bugüne ulaşan metinler sayesinde, eski çağ uygarlıklarının aromatik ham maddeleri nasıl parfüme dönüştürdüklerini, bu önemli dinî, tıbbi ve ticari ürünün o insanların günlük yaşamlarındaki yerini daha iyi anlıyoruz. Ayrıca tıp tarihi açısından parfümün o dönemde hastalıklardan koruma veya hastalıkları tedavi etme amaçlı kullanımı da yine aynı Antik Çağ kaynaklarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi ile karşımıza çıkan bilgiler arasındadır. Bu makale, Antik Çağ parfüm kültürü hakkındaki bilgi birikimimiz üzerine genel bir değerlendirme sunmayı ve zamanın değerli bir parfüm ve ilaç reçetesi olan Susinon'u sunmayı amaçlamaktadır.